Oświadczenie Stowarzyszenia „Wiara i Czyn”
Bitwa Warszawska – zwycięstwo Wiary i Czynu
100 lat temu w Bitwie Warszawskiej obroniliśmy niepodległość.
27 lipca 1920 roku na Jasnej Górze polscy biskupi dokonali poświęcenia Polski Najświętszemu Sercu Jezusa i ponownie obrali Najświętszą Maryję Pannę na Królowa Polski.
W kościołach trwały modlitwy mieszkańców stolicy. Ulicami przechodziły procesje. Modlitewny „szturm” do nieba połączony z masowym napływem ochotników do Armii Polskiej przyniósł zatrzymanie „czerwonej zarazy”.
W dniach 13 i 14 sierpnia 1920 roku Polacy odnieśli pierwsze zwycięstwo nad Armią Czerwoną w bitwie pod Ossowem. Zginął w niej ksiądz Ignacy Skorupka, symbol Bitwy Warszawskiej.
Zwycięstwo w wojnie z bolszewikami miało wymiar nadprzyrodzony. Prawdziwym cudem było ukazanie się na niebie Matki Bożej w postaci Matki Łaskawej – Patronki Warszawy. Widok ten wywołał panikę w szeregach sowieckich żołnierzy.
Przełomowe znaczenie przyniósł 15 sierpnia – święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Bitwa rozegrana została zgodnie z planem operacyjnym opracowanym przez Szefa Sztabu generała Tadeusza Rozwadowskiego.
Zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej nie byłoby możliwe bez skutecznych działań polskiego wywiadu i osiągnięć kryptologów na czele z porucznikiem Janem Kowalewskim, którzy zdołali złamać szyfry Armii Czerwonej.
Wojna polsko-bolszewicka nie była jedynie konfliktem militarnym. To była wojna o charakterze cywilizacyjnym. Lord D`Abernon, ambasador brytyjski w Warszawie w 1920 roku uznał Bitwę Warszawską za osiemnastą decydującą bitwą w dziejach świata.
Polacy – Wiarą i Czynem – zatrzymali marsz bolszewików na Europę. Wydarzenie to zasługuje na postawienie w stolicy Łuku Triumfalnego. Rzeczpospolita ma obowiązek uhonorowania pomnikami, obrońców Warszawy, generałów Józefa Hallera i Tadeusza Rozwadowskiego.
13 sierpnia 2020
Stowarzyszenie Wiara i Czyn